Neiegkeeten

Chinesesch Fréijoersfest Gebräicher – Chinesescht Neijoerschgeld

Et gëtt e wäit verbreetent Spréchwuert iwwer chinesescht Neijoerschgeld: „Um Owend vum chinesesche Neijoerschdag kënnt en klengen Dämon eraus, fir de Kapp vun engem schlofende Kand mat senge Hänn unzeréieren. D'Kand kräischt dacks aus Angscht, kritt dann Kappwéi a Féiwer a gëtt zu engem Narr.“ Dofir sëtzt all Stot mat senge Luuchten un dësem Dag ouni ze schlofen, deen „Shou Sui“ genannt gëtt. Et gëtt e Koppel, dat e Jong am Alter huet a gëllt als wäertvoll Schätz. An der Nuecht vum chinesesche Neijoerschdag haten si Angscht, hire Kanner ze schueden, dofir hunn si aacht Koffermënzen erausgeholl, fir domat ze spillen. D'Kand ass ageschlof, nodeems et midd vum Spillen war, dofir hunn si aacht Koffermënzen a rout Pabeier gewéckelt an se ënnert dem Këssen vum Kand geluecht. D'Koppel huet sech net getraut, d'Aen zouzemaachen. Mëtt an der Nuecht huet e Wandstouss d'Dier opgeblosen an d'Luuchten ausgeläscht. Soubal „Sui“ d'Hand gegraff huet, fir dem Kand de Kapp unzeréieren, sinn Liichtblëtzer aus dem Këssen erauskomm, an hien ass fortgelaf. Den nächsten Dag huet d'Koppel jidderengem erzielt, wéi ee rout Pabeier benotzt huet, fir aacht Koffermënzen anzewéckelen, fir d'Problemer ze verschrecken. Nodeems jidderee geléiert hat, wéi et geet, war d'Kand sécher a gesond. Et gëtt eng aner Theorie, déi aus der Antikitéit staamt, déi als "Ënnerdréckung vum Schock" bekannt war. Et gëtt gesot, datt et an der Antikitéit e wëll Déier gouf, dat all 365 Deeg erauskoum a Mënschen, Déieren a Kulturen verletzt huet. Kanner hunn Angscht, während Erwuessener de Klang vu brennendem Bambus benotze fir se mat Iessen ze tréischten, wat "Ënnerdréckung vum Schock" genannt gëtt. Mat der Zäit huet et sech entwéckelt, Währung amplaz vu Liewensmëttel ze benotzen, an an der Song-Dynastie war et als "Ënnerdréckung vu Suen" bekannt. Laut dem Shi Zaixin, deen vun engem schlechte Mënsch matgerappt gouf an iwwerrascht um Wee ausgeruff huet, gouf hie vun der keeserlecher Kutsch gerett. De Keeser Shenzong vu Song huet him dunn déi "Ënnerdréckung vum gëllene Rhinoceros-Mënz" ginn. An Zukunft wäert et sech zu "Neijoorswënsch" entwéckelen.

Et gëtt gesot, datt Neijoerschgeld béis Geeschter ënnerdrécke kann, well „Sui“ wéi „Sui“ kléngt, an déi méi jonk Generatioune kënnen d'Neijoer sécher verbréngen andeems se Neijoerschgeld kréien. De Brauch vun den Eeleren, Neijoerschgeld un déi méi jonk Generatioune ze verdeelen, ass nach ëmmer verbreet, mat enger Zomm vun Zénger bis Honnerte. Dëst Neijoerschgeld gëtt dacks vu Kanner benotzt fir Bicher a Léiermaterial ze kafen, an déi nei Moud huet dem Neijoerschgeld en neien Inhalt ginn.

De Brauch, rout Enveloppen um Fréijoersfest ze verdeelen, huet eng laang Geschicht. Et representéiert eng Zort schéin Segen vun den eelere Generatiounen un déi jonk Generatiounen. Et ass en Talisman, deen d'Eeler de Kanner ginn, fir hinnen eng gutt Gesondheet a vill Gléck am neie Joer ze wënschen.